25 Ağustos 2010 Çarşamba

Başbaşa yada başabaş

Geceyle başbaşadır. rüzgarın getirdiği fısıltıları, kokuları duyumsar. Hisseder onun sessizliğini. Yavaş yavaş yüreğine akışını. Nedir ki karanlık?Bilgelik gibi derin:)ama aslında bilinmezlik midir ki?İnsanın korkmasını sağlayan dipsizlik, sonsuzluk mudur karanlık?İşte o zaman gökyüzüne bakar, neler neler vaad eder. Yada güneşin tekrar doğmak için verdiği savaşı vermesi midir?

Peki ya o yıldızlar?Ne demeli onlara?Gök kubbeyi süslerler, onu ışıl ışıl yaparlar. Aynı hayat gibi. Belki kaderlerimizi barındırırlar. Belki de ölen her kişinin ruhudur onlar, gökyüzünden bizi izlerler.

Kim bilir, geceyi hissetmek demek, uykundan feragat etmek, kendini yormak demektir bir anlamda belki, yine de sunduğu şeyler koca bir derya denizdir...

Onunla başbaşa kalmak ayrı bir meziyettir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder